എന്റെ കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളികള്‍ ഞാന്‍ ശേഖരിച്ചു വച്ചിരുന്നെന്കില്‍....
ഇന്ന അതൊരു തടാകമായേനെ....
എങ്കില്‍ ആ തടാകത്തിന്റെ ആഘാധങ്ങളിലേക്ക്
എനിക്ക് യാത്രയാകാമായിരുന്നു.....
എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും ബന്ധനങ്ങളും അഴിച്ചു വച്ചു....
അതിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍ സുഖമായി ഉറങ്ങാമായിരുന്നു....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
അതൊരു തടാകമായേനെ....
എങ്കില്‍ ആ തടാകത്തില്‍ ഞാനൊരു യമഹാ ഇന്ജന്‍ ബോട്ടിറക്കിയേനെ .
എന്തിനു മനസ്സിനെ ഇങ്ങനെ കുഴപ്പികണം.ദുഃഖം മനുഷസഹചം അതില്ലാത്തവര്‍ ആ ഗണത്തില്‍ പെടില്ല.
കരളില്‍ കടലുപോലെ കഥനമുണ്ടാകണം
എങ്കിലെ കവിത പിറക്കുകയും ,വളരുകയും ചെയ്യുള്ളു.
ആശംസകള്‍
nannayirikkunnu kavitha.cheriya varikalilute valiya chinthakal theerkkunnu kavi
നല്ല വരികള്‍...
പക്ഷെ
ആഘാധങ്ങളിലേക്ക്
എന്നല്ല...;
അഗാധതയിലേക്ക്‌ എന്നല്ലേ ശെരി..?
ente maashe, varikal kollam.. but ingane desp aayittu ulla kavithakal - hope they dont reflect your life :)
ദുഖത്തിന്റെ പ്രതിധ്വനികള്‍ മുഴങ്ങുന്നത്‌
എങ്ങനെ കേള്‍ക്കാതിരിക്കാനാവും...
ഓര്‍മ്മകളിലെവിടെയോയുള്ള
മുറിപ്പാടില്‍
നിന്ന്‌
നഷ്ടങ്ങളുടെ രക്തബിന്ദുകള്‍
ഉതിര്‍ന്നുചാടുന്നത്‌
എങ്ങനെ കാണാതിരിക്കാനാവും...
മനോഹരമായ കവിത
ആശംസകള്‍...
പാടില്ല കുട്ടീ :)
കണ്ണീര് കൊണ്ട് തടാകം തീര്‍ത്ത്‍ സുഖമായി ഉറങ്ങാനാകുമോ... സംശയമാ
:(
Post a Comment